De Ding Doctor noemt mij inmiddels heel toepasselijk ‘Filosoof in een bruine container’, anderen noemen mij de vuurtorenwachter vanwege een reflecterende jas waar ik in rondloop. Ik noem hem uiteraard de Ding Doctor. De Ding Doctor is gisteravond nog even langs geweest in het kraaiennest. Mijn uitzichtpunt en slaapcabine bovenop de bruine container. Hij vroeg zich af wat ik daar uitspookte. 'Ik houd hier kantoor', zei ik terwijl de Ding Doctor dingen uit een zakje haalde.
Terwijl ik uitlegde dat er in Scheveningen twee systemen op elkaar botsen, dat de stad hier over gaat in iets anders en dat dit een bepaald soort spanning met zich meebrengt waar ik in
‘Mooi’ zei ik, ‘dat zal zeker aanslaan in deze tijd.’
‘Ja dat denk ik ook, alhoewel veel bedrijven zich groen noemen, maar het in feite niet zijn.’
Daarna valt er een korte stilte en krijg ik de joint toegestopt. Uit beleefdheid neem ik een trekje, als ik nu afsla, voelt de Dokter zich misschien schuldig dat hij in mijn cabine heeft gerookt.
‘Je moet eigenlijk die wereldfietser een keer spreken, die hier een week geleden nog op het terrein stond. De man heeft vijftien jaar de wereld over gefietst en werkte onderweg voor eten en verblijf. Hij is hier van het terrein afgestuurd omdat hij weigerde voor het eten te betalen. Nu zit hij op een militair terrein ergens in Twente.’ Dat klonk interessant. Het ging hier duidelijk om een man die het ontsnappen serieus heeft genomen. Bij het afscheid nemen zei de Ding Doctor dat hij een afspraak met de fietser zou maken en dat we er dan binnenkort een keer heen scheuren in zijn zwarte GM. Hoe zou hij trouwens aan zo’n klassieke auto komen? Vast niet bij elkaar verdiend met het repareren van surfplanken. Als ik er vandaag naar vraag dan zegt de Ding Doctor dat de auto van z'n vader is geweest en dat hij hem mocht hebben als hij tot z'n achttiende niet zou roken. 'Dat heb inderdaad niet gedaan, of in elk geval heel weinig, inmiddels heb ik de schade flink ingehaald.'
