Kuur

 

Ik eet veel yoghurt en kaas. Na twee maanden fried rice, gestampte yam in pindasoep en gefermenteerde mais, voelt het eten van zuivelproducten als een kuur.

Moderne kunst

Hoe groot kan het contrast zijn met Afrika? Niet alleen het weer levert de nodige schokken op. Vandaag ben ik naar Apeldoorn gegaan op bezoek bij mijn ouders. Ze namen me mee naar een expositie. De kunst van Willem van Ballegooyen is bijzonder grafisch en bestaat uit kleurvlakken en lijnen die een ruimtelijk spel aangaan. Het heeft soms wel wat weg van een stadsplattegrond, geen organisch gegroeide stad maar eerder een bedrijventerrein waar je alleen kan voortbewegen met een auto over dikke lijnen die nergens heenleiden. Zijn latere werk, bestaande uit pentekeningen die een eindeloze chaos van draden suggereren, is juist wel heel organisch. Het doet denken aan de diepte van de zee, een bos en een sterrennacht. Op andere momenten zou het kunnen gaan om sedimentaire lagen. 

Idool

Gisteren was ik op bezoek bij het Technology Institute van de apostel Kantanka (zie post over bezoek vorig jaar maart). Het is een man die op technologisch en spiritueel gebied onovertroffen is. Hij bouwt robots, auto's en een lucht afweergeschud. Zelf auto's maken? Ik was altijd sceptisch, maar er is wel degelijk een gieterij en de houten mallen om motorblokken te maken lagen er ook. Voor de rest zag ik motorblokken waar de ster en de naam Kantanka op was gezet. Er wordt verder ook gewerkt aan luchtvaart technologie en er is een afdeling plant- en dierengeneeskunde. Veel mensen in Ghana spreken vol bewondering over zijn klaptelevisies. Ook die kreeg ik te zien. Een keer klappen en de tv gaat aan. Een tweede keer klappen en je verandert van kanaal. Overigens was het beeld zoals altijd gruizig en slecht. Het idee van de klaptelevisie is tot de apostel gekomen via een van zijn meditaties. Hij doet me enigszins aan Michael Jackson denken. Net als bij Jackson wordt zijn huid steeds lichter en verandert hij langzaam in een popidool.

Voetbal

Soldaten hadden hun wapens op de borst hangen. Niet op de rug. Allert keken ze om zich heen en bestudeerde een gedupeerde massa mensen. Ze waren hier, net als wij, voor de wedstrijd Ghanavs. Sudan.Voor het eerst had het stadion geexperimenteerd met de voorverkoop van kaartjes en dat moest natuurlijk fout gaan. We hebben de wedstrijd bekeken in een cafe en de vreugde was er niet minder om toen Ghana won met vier tegen nul. We waren niet in het stadion, maar reden wel tergent langzaam terug naar huis. Er waren files, mensen waren van heinde en verre naar op de wedstrijd afgekomen.

Enveloppe

Gisteren ben ik op bezoek geweest bij de chief van Suame. Suame betekent zoiets als 'laat mij dit dragen'. Traditioneel levert de Suame chief de dragers van de koning. Zij droegen de koning het slagveld op in tijden van oorlog. Vandaag de dag wordt de koning alleen nog gedragen bij traditionele gelegenheden. In het paleis van de Suame Chief hingen drie oude draagmaanden. Kilometers lang werd de koning soms gedragen zei de chief. soms vele dagmarsen lang. De ceremonie bij de chief verliep niet geheel vlekkeloos. Ten eerste begon ik veel te snel met uitleggen wat ik daar kwam doen. Eerst moest ik iets van het huis genieten. Er kwam een fles jenever op tafel. Gelukkig werd er bij gezegd dat je ook mocht weigeren als je nog meer op het programma hebt staan. Mijn begeleider Desmond begon te praten terwijl hij nog zat, dat mocht ook niet, hij moest gaan staan. Toen ik uiteindelijk mijn fles jenever overhandigde, zoals dat hoort, bleek ik het verkeerde merk te hebben gekocht.Uiteindelijk werd het toch nog gezellig. Dat kwam door mijm enveloppe met geld.

Vormen van stilte

Er zijn verschillende vormen van lawaai en stilte. Vroeg in de ochtend zijn er de straatpredikers en de winkels met audio apperatuur die elkaar bevechten om aandacht. In Suame Magazine vind ik de geluiden doorgaans erg prettig. Het is voornamelijk geklop van hamers op ijzer. 

' s avonds als het eigenlijk stil hoort te zijn is er een hoop reden voor opwinding bij de mensen in de buurt. Je hoort, als de duisternis is gevallen, verschillende kreten van verrassing. Het gaat ofwel om de komst van een een stortbui of om de elektriciteit die plotseling uitvalt, danwel aangaat. Je weet dat de regen eraan komt door de plotseling opstekende wind en je hoort de golf van gillende mensen naderbij komen. Mensen juichen doorgaans als het licht aangaat, dan kunnen ze muziek luisteren of tv kijken, of naar een priester luisteren die het liefst via manshoge geluidsboxen zijn boodschap verkondigt, ook 'snachts of om vier uur 's ochtends. Als de boel uitvalt is er rust, behalve als iemand een generator aanzet. De beste vorm van rust is de stilte van een stortbui, kort ervoor of erna zie je vaak een lucht met de meest wilde bliksemschichten die in elkaar vertakken en zelden naar de grond wijzen. Generator of geen generator, als het onweert houden de bijbeluitleggers en de moralisten hun mond.

Regenseizoen

Het miniscuule stroompje dat door het diepste punt van Suame Magazine loopt, zwol aan tot een bruine kolkende watermassa van zo'n tien meter breed. Een uur daarvoor was het nog een smalle geul met afval. Nu werd die rotzooi, als een reinigingsritueel, razendsnel afgevoerd met het snel stromende water. De suggestie van een fris nieuw begin. Puur symbolisch natuurlijk want echt schoon zal het hier nooit worden.

De echte wapensmit van de magazine

Het internet is op, of de elektriciteit doet het 's avonds niet. Het posten van berichten op deze plek is er hoe dan ook nogal bij in geschoten de laatste dagen. Er is veel gebeurd. Als vliegende apprentice ben ik inmiddels in de leer geweest bij een echte wapensmit. Eerder sprak ik een paar stoere gastjes die zogenaamd apprentices waren, maar dat bleek onzin te zijn. Ik tref twee mannen in een laag schuurtje met een werkbank waarop een handboor is gemonteerd en twee bankschroeven. Ze maken vol automatische wapens en hebben het uiterlijk van computernerds. Ieder onderdeel wordt zorgvuldig met de hand uitgeveild. Het handwapen dat is afgebeeld op de foto is in feite een kopie van een kopie van een wapen (reck) dat een van hen al heel lang geleden gekopieerd heeft en dat twee keer zo klein is.

1224

There is good and than there is evil. Dokter Wacu was op dreef vandaag. In zijn lange witte jas en zijn grijnzende witte gebid begon hij te vertellen over de duivel en hoe mensen geld verdienen door een slang mee te dragen in hun buik. Ik ben altijd zo onder de indruk van deze verhalen dat ik vaak vergeet te vragen hoe dat dan zit met die slang. Altijd is er een antwoord waaruit blijkt dat dit toch volkomen logisch is. Zo sprak hij over een man in een dorp, bezeten door de duivel, maar mensen heen gaan voor advies.'Die man heeft 1224 kabouters in dienst. Ze werken voor hem.'