De camping indiaan had een slecht voorgevoel. We stonden, na lang uitstel, op het punt te vertrekken met zijn blauwe volvo stationwagon. Hij en R hadden al een tijd geleden bedacht om Robbo, de wereldfietser op te zoeken, die zich ergens tussen Arnhem en Rhenen zou moeten bevinden. Robbo had het vuur naar het containerdorp gebracht. Die man, waar iedereen het nogsteeds over heeft, wilde ik graag ontmoeten. Dat moest wel een grote ontsnappingskunstenaar zijn, een moderne barbaar op een vooroorlogse fiets. Maar toen was dat voorgevoel dus gekomen en het vertrek werd telkens uitgesteld. Uiteindelijk stelde ik voor met de camper te gaan. De volvo was veel te praktisch en doel gericht. Dat was alleen voor mensen met een agenda. Een camper doet niet alleen wat met de tijd, maar verandert ook het soortelijk gewicht van de bestemming. Dat is een typische eigenschap van campers, die hebben namelijk al een bestemming in zichzelf. Het is niet voor niets een rijdend huis. Zo zaten wij gedrieen koninklijk op de bok terwijl de camping indiaan ons in opperste concentratie, als een chief op oorlogspad, door het landschap manoeuvreerde.
R was benieuwd wat er nog over was van het plan dat hij met de fietser had gesmeed om met een boot naar Cuba te varen. Die boot zouden ze zelf bouwen van pvc buizen op het containerdorp.'Voor mij stond een ding vast, ik zou naar Cuba gaan met een boot, Robbo had wel een idee voor een boot maar nog geen bestemming, zo zijn we samen gekomen.' De weekend burgemeester, die in het echte leven een eventmanager is, heeft hem wegens zijn onhandelbare gedrag van het terrein gestuurd. De weekendburgemeester kent zijn Machiaveli. Wie een rijk wil stichten, moet bloedige voorbeelden stellen.
Ondertussen is de mercedes camper aardig op koers. De indiaan is geconcentreerd. Het schakelen vergt een bepaald soort inspanning. 'Dat gaat diep', zegt de indiaan, ' de relatie die je hebt met de machine , het gevoel voor de motor, dat is heel speciaal. Dat heb je met nieuwe auto's niet meer.'
Die nacht vinden we een prachtig plekje aan de Rijn. Robbo hadden we na lang zoeken eindelijk gevonden. Hij zat op een bedrijventerrein in een caravan achter het hek van een ondernemer die in tweede hands leger jeeps handelde. Wat ik zag was een arme bejaarde man in een caravan. Als dit de man was die het vuur naar het containerdorp heeft gebracht, dan heeft hij misschien teveel gegeven. Er was nog maar weinig van hem over. Uitgeblust is is in die zin de meest gepaste omschijving van zijn voorkomen. We mochten niet bij zijn hek blijven staan, alhoewel de politie had gezegd dat het mocht. Volgens Robbo zou de baas van het terrein daar erg kwaad over worden. R stelde nog voor om in de Rijn te gaan vissen, maar de fietser die is uitgefietst, moest slapen, vond hij zelf. Dat was het moment waarop wij gingen.
De volgende ochtend mompelde R voor zich uit:' De boot is dood.'
Waarop de camping indiaan zei: 'hij heeft nu een andere boot.' Om er met glimmende oogjes aan toe te voegen: ' Ik ben 's ochtends altijd een beetje ondeugend.'
Robbo hebben we niet meer gezien, maar ik zie hem zonder problemen voor me op zijn fiets met aanhangwagen waarop een bord staat met reclame voor zichzelf. Aan zijn stuur hangt een blikje voor donaties.