Ik zit in de camper van W. W is mode fotograaf die naar eigen zeggen met een reis is begonnen waarvan de bestemming nog onduidelijk is. ’Ik heb geprobeerd een huis te kopen in Amsterdam, maar ik werd niet krediet waardig bevonden en toen heb ik maar deze camper gekocht en daar ben ik nu heel blij mee.’ We drinken rode wijn en bespreken het probleem van de wereldse bevestiging, vooral de uitblijvende wereldse bevestiging en hoe je daarmee om moet gaan. Er was een klus van het out door modemerk Timberland aan zijn neus voorbij gegaan en daarvan was W toch even in een dipje geraakt. ‘Het brengt me dan toch van m'n stuk en dat wil ik eigenlijk niet.' Daarom is hij meteen iets leuks gaan doen, een onbetaalde mode reportage waarvan hij helemaal mocht bepalen wat het ging worden. ‘Zojuist heb ik de schadevergoeding van Timberland binnengekregen wat mooi uitkwam want ik had wat kleine schulden en nu sta ik weer op nul.’
W zegt aan die nul grens vast te willen houden. ‘Dat moet het uitgangspunt worden, vasthouden aan de nulgrens.’ Het is een echo van wat R mij enkele dagen eerder adviseerde als ik zou willen ontsnappen.' zorg dat je geen schulden hebt.' W laat me de foto's zien van de reportage die hij op het containerdorp heeft gemaakt. 'Ze noemen me wel eens een oppervlakkige modefotograaf, maar dit is toch prachtig.' Twee modellen waarvan de een een zwarte koningin en de ander gezegend met de wazige blik van kate Moss, tonen hun federlichte bottenstrcutuur. We praten over de universele schoonheid van de vrouw en de magie van het moment die de fotograaf moet zien te pakken. 'De schoonheid van die modellen is net zo goed van jouw als van hen. Ook zij bezitten die niet. Dit gaat over de Goden.' , zeg ik tegen W en ik overweeg even om camping filosoof te worden. Lang heb ik niet geweten wat ik met mijn leven aanmoest, maar ineens staat de toekomst mij helder voor de geest. W zegend mensen met de universele schoonheid, de camping indiaan maakt het vuur aan en ik probeer vluvhtige dingen een naam te geven.
W klikt van het ene plaatje naar het andere. Hij laat me een prachtige foto van zijn moeder zien, neergezet in sober zwart wit tinten wat haar krachtige trotse uitstraling bevorderd. ‘Mijn moeder zingt zigeuner liederen en ik heb een clipje van haar gemaakt. Nu denkt ze dat ze ieder moment op Mtv zal komen.’ W moet hartelijk lachen en vertelt dat zijn moeder denkt dat ze al beroemd is omdat ze in bejaardenhuizen optreed. ‘En dit is mijn vader .’ Een godfather-achtige figuur kijkt met een koude blik in de lens. ‘Ik houd van mijn vader, maar hij is echt zo’n zakenman, hij begrijpt niets van wat ik doe. Ten opzichte van hem wil ik me natuurlijk ook bewijzen.Vandaar die drang naar wereldse bevestiging.Dat begrijpt hij tenminste.'
Anderszijds weet W ook dat hij een heel ander mens is dan zijn vader. ‘Laatst ging ik iets met hem drinken en daar was toen ook een vriend van hem. Een gast met kleine oogjes, veel te dik, en zo’n stierennek.' Met zijn handen laat W zien hoe dik de nek wel niet was. 'En dan allemaal gouden kettingen onder zijn half open geknoopte blouse. Een patser tot en met. Mijn vader heeft ontzag voor zo iemand omdat hij steenrijk is. Ik snap daar niets van, ik zie alleen maar een zielige dikke man.'
Ik check even de visfilets voor de barbecue, maar die zijn nog hartstikke bevroren. Om de tijd te doden gaan we verder met foto's kijken. ‘Dit moet je even zien, het zijn net de Soprano’s.’ Op een foto zijn een zevental mannen van middelbare leeftijd te zien die zitten te vissen in de achtertuin van vishandelaar Grieze in Venlo. ‘Ze hebben ook allemaal bijnamen. Dit is Slow en dat daar Rode Ger. En dat is weer m’n vader die Pinda wordt genoemd.'
W klikt door de foto's en laat zien hoe iemand de wormen aan het vishaakje van Grieze moet bevestigen.'Die mensen hebben geen cultuur, dus dat gaat op een hele lompe bevelende manier. Die jongen voor de wurmen wordt simpelweg bevolen een fles wijn te halen uit het huis.En dan gaat ie, want hij krijgt natuurlijk goed betaald.' Een paar foto's verder komen we bij de vader van W uit, een andere foto en een ander moment. Hij zit ook met een hengel, maar niet langer zelfverzekerd, de godfather-look is geheel verdwenen.'Een Duitse krant noemde hem ooit "Der Hasj Konig aus Venlo", een bijnaam waar mijn vader erg trots op was. Maar ze hebben hem zijn miljoenen afgenomen en inmiddels wordt hij links en rechts ingehaald door de snelle xtc smokkelaars.’
W lijkt zelf ook enigszins verbaasd dat zijn vader een tweederangs onderwereldfiguur is, maar hij ziet tegelijkertijd wel de kracht van het verhaal. De gevallen koning die slechts wordt getolereerd omdat hij geen enkel gevaar meer vormt voor de concurrentie. De oude Pinda mag her en der nog wel wat handelen en zo nu en dan een 'klok' verkopen van iemand. We voelen nog een keer aan de vis en die lijkt eindelijk gebruiksklaar. We gaan naar buiten met de vis en een bak sla. Het is al donker en fris maar de camping indiaan heeft het vuur al aangestoken.
