Ik ben Radetzky mars aan het lezen van Joseph Roth. Een geweldige roman over de nadagen van het Habsburgse rijk en het begin van de eerste wereldoorlog. Een haast melancholisch verhaal over een tijd dat de dingen nog niet zo snel vervangen werden als ze wegvielen. ‘Wat tijd had gekost om er te komen, koste tijd om te worden vervangen’, schrijft Roth. Zo werden mensen lange tijd herinnerd aan de leemte, het gat en het verlies dat een persoon of ding verzoorzaakte dat er niet meer was. De Radetzky mars is een wederkerend thema in het boek, het wordt telkens gespeeld door een militaire kapel. Dankzij you tube zoek je zoiets vrij makkelijk op en tot mijn stomme verbazing dacht ik het direct te herkennen.Was dit niet....gatverdamme ! Het bleek inderdaad te gaan om een Andre Rieu stokpaardje met dat afschuwelijke meeklappen. Ineens wordt me van alles duidelijk, want had die Rieu niet ook het slot Schonbrun op ware grote laten nabouwen als decor bij zijn optredens? Ik hoop dat deze kennis niet met terugwerkende kracht mijn ervaring van het boek gaat vergallen. Meeklappen, dat is misschien wel het ergste wat er is.
