Het is symbolisch. Het Observatorium bouwt een verblijf en overhandigt voor onbepaalde tijd de sleutel. Bij Stroom is de situatie anders. Het is tijdelijk mijn domein, maar wel binnen de muren van een instelling. Waar houdt mijn ‘woonkamer’ op en begint de instelling? Ik besloot die grens op te zoeken door te vragen naar een eigen sleutel. Je moet toch je eigen woonkamer in- en uitkunnen, ook na sluitingstijd, dat lijkt me vrij logisch. De sleutelbewaarder dacht daar anders over, die deed ineens of hij me helemaal niet kende.’Je werkt niet bij Stroom’, kreeg ik te horen en ‘het is een principe kwestie’. Zodra mensen over principes beginnen, kun je je beter uit de voeten maken. Dan is er over het algemeen geen rationele discussie meer mogelijk. ’Het gaat niet om jou......het gaat om het principe.’ De illusie van de woonkamer is stuk gelopen op de principes van de instelling.
