Een economische crisis kan op de stad het verwoestende effect hebben van een oorlog. Denk aan Detroit en de teloorgang van de auto industrie. Alles aan die stad herinnert nog aan dat verlies. Hier geen revitaliseringprogramma zoals in het Duitse Ruhr gebied. Het verlies, het verdriet, het historisch unieke moment levend houden is vaak de inzet van monumenten. Toch schuilt daarin een paradox. Het herinneren, de minuut stilte bij dodenherdenking betekent ook dat datgene wat herinnerd moet worden niet meer actueel is. Monumenten moeten ons er vooral aan herinneren niet bij het verleden stil te blijven staan. Ze zijn eerder een grenspaal tussen wat is geweest en waar we naartoe moeten.
