Tijdens mijn studie filosofie ontmoette ik een meisje die mij altijd uitvoerig vertelde dat haar onderbuurman met een bezemsteel tegen het plafond stootte als hij seks met haar wilde. Daar ging zij dan ook altijd mee akkoord. Ik heb het altijd een intrigerend verhaal gevonden. Kort daarna is ze gestopt met filosofie om op het Groningse platteland te gaan wonen en moeder te worden, de vader was iemand die al jaren achter haar aanliep. Mijn onderbuurvrouw in Den Haag stootte ook altijd met de bezemsteel tegen het plafond, na dit twee jaar te hebben volgehouden is ze met haar vriend gaan samenwonen in een buitenwijk. Misschien heb ik destijds wel iets over het hoofd gezien. Ze zei namelijk dat ze de bezem hanteerde als ze wilde laten blijken last van ons te hebben of om vliegen dood te slaan. Maar misschien had ik het wel niet goed begrepen en bedoelde ze heel iets anders te zeggen. Het deed me denken aan Raymond Carver's what 'we talk about when we talk about love'. Ik ben een grote bewonderaar van Carver.
