Ik was vanmiddag in Scheveningen bij de opening van de expositie 40 jaar surfcultuur in het Scheveningsmuseum Muzee. Ik ging er heen omdat het me een goede gelegenheid leek om een aantal mensen weer even te zien. Fonger was er ook. Hij had een verband om zijn oor.
'Ik heb weer een Van Goghje', merkte hij hierover op. Iedereen was er, Go Klap, Arie Verbaan. Mannen van het eerste uur.
'Surfers hebben door water en wind vaak last van een slijtage van het bot in hun oor en dat moet dan geopereerd worden', zei Fongers vriendin. Een maand geleden heb ik Fonger gesproken over het surfen, vriendschap en volwassen worden. Ze hadden kort daarvoor een vriend, Reinout Vlaanderen die ze nog kenden uit Zeist, opgezocht in Biarritz. Die vriend had gebeld en gezegd dat hij het leuk vond als Fonger en Fio weer vriendschappelijk met elkaar zouden omgaan, dat was al een tijdje niet meer het geval. In Biarritz is alles uitgesproken. Reinout zat overigens zelf in een midlife crisis. Ze bespraken hun leven en hoe het ging. Fonger heeft Reinout nog toegesproken in diens modernistische huis in de heuvels.
'De droom om financieel onafhankelijk worden mag dan niet zijn uitgekomen, je bent niet straat arm en er is altijd nog het surfen'. Maar dat surfen was er blijkbaar toch ook niet meer.
'Dat verhaal heeft nog een raar staartje gekregen', zei Fonger vanmiddag tegen mij.'
Reinout heeft zelfmoord gepleegd.'
