Zout. Er is nogal veel over te doen de laatste tijd, vooral omdat het op is. Het is op omdat de voorraad niet afdoende was, terwijl een zoutberg ook zo z'n esthetische kanten kan hebben. Minister Van der Hoeven (EZ) zou licht gestraft moeten worden, lijkt me. In Frank Westerman’s boek De Ingenieurs van de Ziel, lees ik over een ander voorval waarbij het zout op raakte. Het ging hierbij om de winning van 'wonderzout'(Na2SO4) in de baai van Kara Bogaz in de Kaspische Zee. Toen de sulfaat productie afnam door verminderde afzetting van het zout in de baai, was dit voor het sovjet regime genoeg reden de directeur van de chemietrust, Jacov Rubinsjtein aan een onderzoek te onderwerpen. Ideologie en werkelijkheid werden onder Stalin steeds meer twee werelden die niet langer met elkaar communiceerden. Er waren vijfjarenplannen te halen en als dat niet lukte , moest er gestraft worden. Ter voorbereiding op het strafonderzoek werd Roebinsjtein gevraagd een autobiografie op te stellen waarbij het gebruikelijk was aan het einde van zo'n autobiografie zelf al een aantal fouten uit het verleden toe te geven. Het loopt slecht af met Roebinsjtein, terwijl hij helemaal niks kon doen aan de stagnerende productie, iedereen wist dat het een natuurlijke oorzaak had. Toch zie ik wel wat in het opstellen van een autobiografie. Van der Hoeven kan daarin haar fouten bekennen en die brief wordt dan in de krant afgedrukt. Balkende zou dat trouwens ook wel eens mogen doen. Want bij hem lijken ideologie en werkelijkheid ook niet meer helemaal synchroon te lopen. In zijn autobiografie zou hij ondermeer spijt moeten betuigen aan Barroso die hij in een briefje had verzocht de milieumaatregelen voor de Nederlandse boeren af te zwakken want anders zou onder de bevolking het draagvlak voor het milieubeleid nog wel eens kunnen wegvallen en zich tegen Brussel kunnen keren. Een beetje dreigen, niet netjes. Misschien heeft hij in het geheim contact gehad met Leon de Winter en geconstateerd dat milieu wetgeving overbodig is. Nog een bewijs dat Balkenende langzaam van ruimteschip aarde begint af te drijven, is het wegwuiven van de kritiek van onderzoekscommissie Davids op Nederlandse deelname aan de Irak oorlog als ‘hun mening’ en ‘wij hebben de onze’. Het is allemaal een kwestie van perspectief volgens JP. Wel ja, probeer dat maar eens uit te leggen aan al die treinreizigers die in boemeltjes het land door moeten, of hun benen breken op de gladde wegen. Nee, Balkenende strooit niet graag zout in open wonden, vooral niet als die van hemzelf zijn.
