Ik zat in de trein toen hij het me vertelde. We hadden eerst over het voorbije oud en nieuw gesproken omdat hem was verteld dat hij door mijn toedoen in een plantenbak terecht was gekomen. Hij kon zich daarvan niets herinneren.Daarna vertelde hij dat er plotseling een vriend van hem uit peru was langsgekomen terwijl het d elaatste week is dat hij met zijn Peruaanse exvrouw door zal brengen.
‘Ik heb haar ontmoet in Peru en nu komt er een vriend van mij uit die periode, een peruaan, precies op dit moment langs, is dat niet krankzinnig? Dat is Peru voor je in een notendop, volkomen surrealistisch.’
Vanavond had die jongen een feest om, na zijn scheiding, een nieuw begin in te luiden. Best een aardig excuus om een feestje te geven. Ik ben er dan ook even heen gegaan, maar de Peruaan was in geen velden of wegen te bekennen. Die had al na een paar dagen de benen naar Amsterdam genomen, zo bleek. De andere gasten kregen, na het nodige bier, al snel honger en begonnen het huis te doorzoeken op knakworsten, maar die bleken niet voor handen. De jongen verontschuldigde zich:'Ja jongens hier zien jullie wat er gebeurd als je door een vrouw wordt achtergelaten, dan ben je hulpeloos, hier voor jullie zit een vroeg bejaarde, ik ben volledig afhankelijk van anderen.'
Dat was uiteraard bedoeld als een grapje.
