Vandaag heb ik geluncht met een goede kennis die bezig is een roman te schrijven over de Taliban. Dit naar aanleiding van zijn werkzaamheden in Afghanistan voor de VN enkele jaren geleden.Hij vertelde dat zijn chauffeur voor de grap altijd rondbazuinde dat die witte man in de auto een Rus was en dat hij ontzettend veel mujahideen had omgelegd. Mijn kennis was daar in eerste instantie niet zo gelukkig mee omdat hij, niet onlogisch, vreesde voor kwaaie reacties. Maar mensen bleken vooral onder de indruk te zijn. Uit een documentaire, gisteren, van Tegenlicht kwam ook een dergelijk punt naar voren. Als westerse mogendheid moet je eerst respect afdwingen op militair vlak en dan pas kan er gepraat worden. Er valt niet te onderhandelen met de Taliban als je terugtrekkende bewegingen maakt.
