In zijn essaybundel Kloten van de Engel onderzoekt Tijs Goldschmidt de overeenkomsten tussen cultuur en natuur , althans in sommige essays doet hij dat. In het titelverhaal maakt hij de vergelijking tussen kunst bekladders en iconoclasten en IJslandse paarden die over elkaars vijgen heen poepen om dominantere positie in de groep uit te drukken. Hij doet dit in een losse prettige stijl wars van pretenties. In één van zijn verhalen vertelt hij over de aquarellen van Hitler die in een lade in het Pentagon liggen. Ze zijn niet vernietigd, maar liggen dus naast andere ‘oorlogsbuit’ opgeslagen. Het Pentagon heeft zelfs een eigen curator in dienst die zich tevens bezig houdt met het maken van ‘aquarellen’ van moderne slagvelden. Waarom zijn ze bewaard kan je je afvragen? Goldschmidt suggereert dat vernietiging ze waarschijnlijk belangrijker zou maken dan ze zijn en in dat geval voor neonazi’s een reden om zich te profileren. Maar dat lijkt me toch niet de enige reden. Ze hadden ook in 1945 de werkjes kunnen laten verdwijnen, maar kozen ervoor ze te bewaren. Het is aannemelijker dat het Amerikaanse leger een souvenir wilde hebben van de oorlog. Dan zijn die aquarellen goed gekozen want de jonge Hitler schilderde zijn taferelen na van van ansichtkaarten en verkocht ze vervolgens door aan toeristen. Goldschmidt had voor een blik op enkele aquarellen van Hitler overigens helemaal niet naar het Pentagon gehoeven, in Nurenberg werden afgelopen september drie andere aquarellen van Hitler geveild. Anonieme bieders gaven samen 32.000 euro voor de nageschilderde ansichtkaarten, waarvan de opbrengst volgens de veilingmeester naar een joods museum is gegaan. Weer een voorbeeld dat het bij kunst niet alleen om de kwaliteit van het werk gaat, maar veel vaker om de mediagenieke persoonlijkheid die erachter schuilgaat.
Familie van Hitler gevonden
http://www.austriantimes.at/news/General_News/2009-09-14/16338/Hitler_relatives_tracked_down
