Vandaag had ik een afspraak op Schiphol, niet om iemand uit te zwaaien of op te halen, maar om te praten met een opdrachtgever. Het beviel me buitengewoon om daar temidden van mensen met koffers en mobiele telefoons onder het genot van een dubbele espresso over kunst te praten. Na een half uurtje ongeveer zag ik ineens een muis, dus ik zei:’ kijk een muis’. Vervolgens hadden we het een tijdje over de muis en we besloten dat het een opgeruimde muis was. ‘Dit heeft wel wat’, zei mijn gesprekspartner, ‘In New York heb ik wel eens van die afschuwelijke grote ratten in de metro gezien, maar dit is een nette Hollandse muis.’
Later kwam er nog een muisje bij. Ze opereerde vanaf de raamkant, waar ze van onder de radiator telkens de ruimte in schoten en dan snel weer terug gingen.
Het was al met al een geslaagde bijeenkomst.
Voortaan zou ik graag op vliegvvelden willen afspreken, ze hoeven niet groot te zijn als er maar mensen rondlopen net zijn aangekomen of op het punt staan om te vertrekken. Dan, halverwege het gesprek, een opegruimde discrete muis. Ik kan het iedereen aanraden.
