Vanmorgen stond ik onder de douche bij een vriend van mij in Groningen en daar trof ik een klein groen zandlopertje aan. Op het zandlopertje, dat met een plastic zuignapje op de tegelwand was geplakt, stond de tekst: greenchoise. Er was dus een keuze. Of eigenlijk helemaal niet, er was welbeschouwd maar één keuze volgens het zandlopertje, een groene keuze. Vrij veneinig voor zo'n klein ding, dat effectief aan je geheugen weet te knagen terwijl je gewoon wakker probeert te worden.
Ik moest de zandloper tot wel drie keer omdraaien voordat ik klaar was en dat vinden ze bij greenchoise natuurlijk helemaal niet leuk. Ik schaamde me er ook wel een beetje voor. Het zal me niet verbazen als er in de toekomst een commissie komt waar je iedere week je douchegedrag moet verantwoorden.’ Zo meneertje ik zie dat we de zandloper nog steeds op drie hebben staan, daar is moedertje natuur helemaal niet blij mee, in tegendeel moedertje natuur is zelfs een beetje verdrietig en je weet wat er gebeurt als ze verdrietig is........juist dan laat moedertje natuur een van haar kinderen op je af. Ik hoef jou natuurlijk ook niet te vertellen hoe Denis, Rita, wilma of Katrina tekeer kunnen gaan.Wij heben allemaal de beelden van New Orleans gezien. Dusss, wat gaan we aan de zandloper doen?”
(Ik hoorde laatst de hypothese dat in de toekomst mensen die vlees eten in restaurants dit waarschijnlijk in een aparte ruimte moeten doen, niet onvergelijkbaar met de aparte rookruimtes die je vroeger ook in restaurants had.)
