Alleen Aanmodderfokker draaide op het tijdstip dat we langs de bioscoop wandelden. Een verschrikkelijke titel, maar de film had blijkbaar allerlei Gouden Kalveren gekregen. We waagden het erop. Het was een fout. De film had een flinterdun verhaal en ging weer eens over een rijkeluiszoontje die niets van zijn leven maakt. Een leeg bestaan en een lege film. Waarom wordt dat thema toch zo vaak gebruikt? Je ziet gewoon aan de film uit welke kringen de makers komen. De dialogen waren soms wel droog komisch en ik kon er soms wel een beetje om lachen, maar een enkele dialoog is nog geen film. Omdat er niks op het spel staat krijgt de film geen enkele urgentie. Niks loopt uit de hand, niks wordt echt pijnlijk of dramatisch.Godzijdank werd er nog behoorlijk geacteerd, verder is het een aaneenschakeling van lethargisch gewauwel. Ik kwam met een kater weer naar buiten. Dit is met stip de slechtste film die ik dit jaar heb gezien. Dat het een Gouden Kalf heeft gekregen voor beste film is bijna een belediging voor Alex van Warmerdam die vorig jaar voor Borgman ook een Gouden Kalf kreeg voor beste film.
