Er waren twee kampen. Het ene kamp zei : ‘ja, je moet doen wat je kunt als iemand impliciet om hulp vraagt.’
Het andere kamp waaronder ik en mijn moeder zei: ’Nee, want als je de vraag stelt betekent dit dat het niet om een goede vriend gaat.’
Wij werden bestempeld tot het kamp van de draken, wat ik overigens niet als belediging heb opgevat (ik zie het meer in de trant van een Chinees sterrenbeeld ). Morele dilemma’s zijn overigens wel interessant omdat er meestal meerdere antwoorden mogelijk zijn die heel persoonlijk liggen.
In de Snowqueen (zie hier) kwam een mooie scène voor waarin Barrett Meek door ene Andrew, op wie hij vroeger verliefd was, wordt opgelicht. Andrew zegt (samengevat): ‘ik heb hetzelfde hemelse licht gezien als jij, kan je me geld lenen?’ Barret is daar met zijn vriend. Barret zegt direct nee maar zijn vriend vraagt:’hoeveel heb je nodig?’
Later legt hij aan Barret uit dat iemand die om geld vraagt dit ook echt nodig heeft, al is het om een andere reden dan de persoon in kwestie in persoon zelf denkt..
Hij vindt het met andere woorden niet zo erg om opgelicht te worden, het is altijd ergens goed voor. Dat zijn volgens mij een verlicht soort mensen. Ik ben zo niet, ik ben zoals gezegd een draak, en ik zou in de scene van de Snowqueen zijn weggelopen. Voor mij zou dat het goede zijn, maar dat is niet in z’n algemeenheid zo te stellen.
