Een film draaien in Bolivia over de Spaanse veroveraars van Latijns Amerika en de onderdrukking van de indianen en dan vervolgens in de actualiteit belanden van de onderdrukking van de indianen. Dat is het thema van de film Tambien la lluvia (Zelfs de regen). Een titel die verwijst naar het regenwater. Zelfs het regenwater is niet van de indianen, maar wordt verkocht aan een bedrijf. De absurditeit van de film zit hem erin dat de filmmakers ten koste van alles hun kritische aanklacht jegens de onderdrukking van de indianen willen maken, maar blind zijn voor de wijze waarop ze zelf onderdrukken (ze betalen maar twee dollar per dag). Een goeie film. Misschien wel een film over het beperkte belang van kunst.
