Verveling

De foto's uit de reeks ‘Waiting’ van Erwin Olaf is zo mooi omdat ze iets laten zien wat je bijna niet meer meemaakt, mensen die ergens wachten zonder dat ze iets anders doen. Hun mobiele telefoon checken bijvoorbeeld. Zadie Smith haalt in haar essay ‘man vs corpse’ de komiek Louis CK aan die op de talkshow van Conan O’brien uithaalt naar de cell phone. Die geeft hij niet aan z’n kinderen omdat je er dom van word en bovendien leer je geen empathie via je cell phone. Ook in Nederland is digitaal pesten een belangrijk probleem. Dit zegt Louis CK:“ You never feel completely sad or completely happy, you just feel kinda satisfied with your products, and then you die.”
Technologie vult de gaten, ze nemen de verveling weg als je ergens staat te wachten, maar misschien is die verveling wel belangrijk. Misschien is verveling wel een belangrijk deel van wat het betekend om een persoon te zijn. Volgens Zadie Smith is dat de reden dat de boeken van Karl Ove Knausgaard zo populair zijn. Er gebeurd niets, er is geen opsmuk, je leeft het leven met hem. Zoals het is. De verveling van bier halen bij de supermarkt, de verveling van herhalende familiefeestjes, de verveling van het leven. Belangrijke verveling die je niet moet wegnemen met een digitaal snuifje zelfbevestiging. In het het essay van Smith wordt Lacan aangehaald. Hij definieert een trauma als 'a missed encounter with the real.' 

Lees het stuk van Zadie Smith hier. Het is zeer de moeite waard.