-->
Pragmatici zullen dus ook het gevecht aanmoeten met de idealisten en vooral ook met hun eigen angsten en relativeringen.Ik moest denken aan de man die het conflict tussen Japan en China over de
twee Chinese eilandjes is begonnen doordat hij probeerde ze te kopen. De
stokoude politicus Shintoro Shihara. Hij haat Mickey Mouse en hij houdt van
kamikaze piloten. Hij is tachtig en begon ooit als auteur, hij leeft in een
wereld die hij zelf bedenkt. Shihara wil nu een nieuwe politieke partij
beginnen, een fel nationalistische rechtse partij. Voor China is dit allemaal
goed nieuws. In die regio wordt China vaak gezien als dader, door Shihara
hebben ze zich eindelijk weer eens als slachtoffer kunnen profileren. Het
slachtoffer kan rekenen op sympathie.
Pragmatisme geldt als een scheldwoord, althans wel in
Amerika. Obama wordt als pragmatist gezien. Hij zou geïnteresseerd zijn in wat
werkt in plaats van een ideologisch bewogen persoon te zijn. Op de opinie pagina van de New York Times
schrijft Harvey Cromier een uitstekend stuk over Obama en de filosoof William James in
relatie tot pragmatisme.
Ik trof in het artikel dit prachtige citaat van James:
"If this life be not a real fight, in which something is
eternally gained for the universe by success, it is no better than a game of
private theatricals. . . . But it feels like a real fight — as if there were
something really wild in the universe which we . . . are needed to redeem; and
first of all to redeem our own hearts from atheisms and fears."
Zo zie je hoe iemand met waanbeelden de boel verschrikkelijk kan laten escaleren ‘alsof
je dronken wordt met goedkope sake’ zoals Haruki Murakami al eerder schreef.
James spreekt over ‘healthy-minded buoyancy’ wat je vrij
zou kunnen vertalen naar ‘het drijfvermogen van gezond verstand’. Wie zijn
idealen wil laten overleven zal allianties moeten sluiten met anderen. Idealen kunnen
alleen resultaten halen in de wereld als ze omarmt worden door genoeg anderen. Dat
is wel degelijk een uitdaging en een gevecht waard. Dat is een realistischer opvatting over hoe de wereld werkt dan de kamikaze politiek van meneer Shihara.In zijn geval is een voorspelling op zijn plaats: Hij stort neer, maar China strijkt met de eer.
