Vandaag was ik even in België voor wat extra research
voor de stationsverhalen die ik aan het schrijven ben. Ik reisde mee met een
vriend die veel op Antwerpen Centraal komt en daar het een en ander over te
vertellen had. We dronken koffie in het stationsbuffet. Het prachtige hoge en
barokke stationsbuffet met gouden ornamenten, veel marmer en spiegels. Tot mijn
schrik ontdekte ik dat het marmer namaak was.
Het marmer is net als de planten van plastic.
Ook de koffie komt uit plastic gevaartes. Het voelde als een teleurstelling.
Maar is het erg als alles alleen maar decor is? Niet zolang je het niet in de gaten
hebt, maar nu ik weet dat het
marmer bestaat uit plastic behang is dat samen met de slappe koffie een reden
om er nooit meer heen te gaan.
