-->
Vandaag ben ik naar Groningen gegaan om de
eerste in een reeks interviews te doen die gaan over collectief wonen. Er is
een plek aan te wijzen waar het collectief wonen in Groningen is begonnen; het
voormalig Rooms Katholiek Ziekenhuis (RKZ). Het werd ooit gekraakt eind jaren zeventig, maar de wilde jaren zijn voorbij en hanenkammen zie je niet meer. Er wonen zo’n 250 mensen, zelfs hele gezinnen, en die betalen een
deel van hun huur door huishoudelijke
klusjes te doen. Het RKZ lijkt nog het meeste op een klein dorp in de stad. Vanmiddag sprak ik iemand die vertelde dat hij later die dag
de restanten van het Occupy Now kamp moest gaan opruimen. Ik was verheugt, er
was toch nog een vleugje van het oude kraak ideaal overgebleven. ‘Wij hebben gewonnen,’ zei
de man even later en niet zonder trots. Ik begreep hem eerst niet.’Wij zijn de laatste Occupy groep
in Nederland, de allerlaatste,' verklaarde hij zich nader.
Vandaag ben ik naar Groningen gegaan om de
eerste in een reeks interviews te doen die gaan over collectief wonen. Er is
een plek aan te wijzen waar het collectief wonen in Groningen is begonnen; het
voormalig Rooms Katholiek Ziekenhuis (RKZ). Het werd ooit gekraakt eind jaren zeventig, maar de wilde jaren zijn voorbij en hanenkammen zie je niet meer. Er wonen zo’n 250 mensen, zelfs hele gezinnen, en die betalen een
deel van hun huur door huishoudelijke
klusjes te doen. Het RKZ lijkt nog het meeste op een klein dorp in de stad. Vanmiddag sprak ik iemand die vertelde dat hij later die dag
de restanten van het Occupy Now kamp moest gaan opruimen. Ik was verheugt, er
was toch nog een vleugje van het oude kraak ideaal overgebleven. ‘Wij hebben gewonnen,’ zei
de man even later en niet zonder trots. Ik begreep hem eerst niet.’Wij zijn de laatste Occupy groep
in Nederland, de allerlaatste,' verklaarde hij zich nader.
Uiteindelijk gaat het altijd om dezelfde vraag, altijd en overal en dus ook
bij idealisme: Wie heeft er gewonnen?
