Ik ben met de lieve G op weg naar Berlijn, maar we doen dat gefaseerd en hebben een tussenstop gemaakt bij de ouders van de lieve G in Deventer. Ooit woonden ze riant in Schalkhaar aan een park. Tegenwoordig wonen ze in het centrum van Deventer in een oud postkantoor. De crisis, zou ik willen zeggen, maar dat is niet zo. Er is spraken van een gefaseerde verhuizing richting Zeeland. Zeeland is de heimat. Terwijl in Schalkaar er ruimte genoeg was en we altijd een eigen slaapkamer hadden, slapen we vanavond in de woonkamer op een tweepersoons luchtbed. Het opblazen daarvan geschiedde door middel van een elektromotortje, die op een bepaalde manier in het matars geklikt moest worden. Dat was even een gepriegel, maar daarna deed ie het. Het lawaai dat bij het opblazen gepaard ging was niet gering en met kussens hebben we geprobeerd het geluid en ons schaamptegevoel te dempen. Het is hier heel gehorig en iedereen kent elkaar.In schalkhaar kon je een kanon afschieten voordat je de tuin van de buren zou raken. Bij wijze van spreken dan. Nu is de woonkamer gevuld met een enkel matras. Heel gezellig. De ouders van de lieve G wonen weer op kamers.
