Vandaag sprak ik een architect uit New York die ik vaag ken en die in Nederland is om te kijken of hij phd kan gaan doen over de provo’s, waarvan hij een grote collectie tijdschriften heeft. Ik vroeg hem waarom hij niet eerst een tentoonstelling ging maken. Dat leek hem een goed idee en de daaropvolgende vier uur heeft hij mij de oren van het hoofd gepraat over de provo’s.Ik merk dat ik de techniek om af te kappen nog niet helemaal eigen ben. Hij ging er blijkbaar ook vanuit dat ik de tentoonstelling samen met hem zou opzetten. ‘Voor geld doe ik bijna alles’, vertelde ik hem, ‘Maar van de provo’s weet ik helemaal niks’. Ik kwam er ook niet echt achter waarom hij er nou zo geobsedeerd door was. Hij is van mening dat de provo’s hebben bijgedragen aan het bijzondere architectuur klimaat in Nederland en dat het ook interessant kan zijn om die tentoonstelling in New York te doen. Na de lunch met de Amerikaan heb ik mijn baard en haar laten bijknippen bij een Turkse kapper in China town. Dit gaf mij een fris gevoel.
