OB00.Een minimum aan comfort

Met de trein reizen is leuk. Zolang er een soort basis comfort wordt gewaarborgd, kan je zelfs aardig werken in de trein. Vandaag kon de NS niet zorgen voor dit basis comfort, vorige week ook al niet, maar dit terzijde. Opgepropt op een balkon staan kan romantisch zijn of grappig. Iemand zei: 'we kunnen in ieder geval niet meer omvallen'. Er werd gelachen om die opmerking. Ik was vooral bang om beroofd te worden.Vooral mijn laptop wilde ik niet kwijt. Ik besloot ter plaatse PM Obegga op te bellen.
Ik vertelde hem dat we een roadtrip gingen maken. Voor roadtrips is PM Obegga altijd wel te porren, zeker als die richting Duitsalnd gaan. Want dan kan hij lekker hard. PM Obegga heeft het soort auto waarbij het moeilijk is om zacht te rijden.’Het voelt als een strakgespannen elastiekje die je voorturend los wil laten’, zegt PM Obegga wel eens. Het levert een bepaald soort rijgedrag op waar ze in Nederland niet van houden, maar waar ze in Duitsland wel raad mee weten. Dat was dus geregeld. Morgen gaan we weg. Niks geen gehannes met de NS, maar gewoon van je voordeur naar je einddoel met behulp van een sateliet. Even later belde PM Obegga weer op. Hij had al een soundtrack voor onze roadtrip gevonden en liet het me horen door de telefoon. Het is Modern Talking geworden. Zelden zulke melancholisch stemmende muziek gehoord als van Duitsers die in het Engels zingen.