Op de grens tussen Nootdorp en Ypenburg, dat alle kenmerken van een overgangsgebied vertoont, trof ik twee jongetjes die aan het vissen waren. Ze zaten onder de modder en vertelde me hoe ze eerder met een zelfgemaakt luchtdruk kanon komkommers de lucht in hadden geschoten. Hoe ze het ding gemaakt hadden werd mij haarfijn uitgelegd, maar ik snapte het maar half. De druk wordt opgebouwd met een fietspomp, zoveel was me wel duidelijk. Het jongetje met de hengel liet mij in zijn mobiel een indrukwekkende hoeveelheid foto’s zien van karpers en snoeken die hij al gevangen had. Deze jongens deden me denken aan een ander jongetje dat ik vandaag al ontmoet had in het hart van Ypenburg. Ook dat jongetje was aan het vissen, of hij stodn op het punt dta te gaan doen, hij wachtte nog op een vriendje. Dit jongetje zat niet onder de modder en had een fluorescerende mountainbike. Hoewel de jongens van dezlefde leeftijd waren en wel wat op elkaar leken, leken ze wel uit twee evrschillende werelden te komen.
De jongens die onder de modder zaten, zag ik niet goed voor me in het centrum van Ypenburg. Ze waren niet van het type dat zich zou kunnen vermaken op een speelplaats of een gazon in het hartje Ypenburg. dit waren jongens die zich vermaakten op vage terreintjes tussen de kassen, waar ze komkommers de lucht in schoten.
