Tijdens mijn voorbereiding op het het verblijf in Ypenburg vanaf volgende week maandag moest ik aan De Steppenwolf van Herman Hesse denken. Daarom heb ik uit de bibliotheek gehaald en ben ik het aan het herlezen, zijn schizofrenie is bijzonder instructief.
Hier volgt een citaat.
Ik weet niet hoe dat toegaat, maar ik, de Steppenwolf, zonder eigen huis, ik, eenzame hater van de kleinburgerlijke wereld, ik woon altijd in goede burgerhuizen, dat is een oud zwak van mij. Ik woon noch in paleizen, noch in huizen van proletariërs, maar juist steeds in deze door en door nette, bijzonder vervelende, onberispelijk gehouden nestjes van kleine burgers, waar het naar wat terpentijn en wat zeep ruikt en waar men schrikt als je een keer de buitendeur hard in het slot hebt laten vallen of met vuile schoenen binnenkomt. Ik houd van deze atmosfeer die mij ongetwijfeld aan mijn jeugd doet denken, en mijn verborgen verlangen naar zoiets als een tehuis brengt mij, zonder dat ik er iets aan kan doen, altijd weer op die oude domme wegen. (p.29 De Steppenwolf, Herman Hesse)
