Een buurvrouw vertelde vandaag dat ze al haar zonne uren had opgemaakt voor de rest van dit leven. Ze zei het alsof haar strippenkaart bij de zonnebank vol was. Maar ze bleek niet langer in de zon te mogen omdat haar huid het stadium vóór huidkanker had bereikt. Dat soort verhalen worden in het Hofje vrij vlotjes uitgewisseld, een andere buurvrouw heeft wel eens hardop gedacht dat ze vond dat ze naar een psychiater moest. Dat vonden wij allemaal ook, zo solidair zijn we hier wel. Maar dit soort gesprekjes had ik al een tijdje niet gehoord. Dat deze buurvouw weer bij mij en de buurjongen kwam staan om deze dermatologische wetenswaardigheden met ons te delen, kan maar één ding betekenen: het wordt weer lente en dan verandert het hofje in een camping.
