.jpg)
Het kattenvrouwtje had gevraagd of ik haar wilde laten weten of Koosje en Monty me nog herkenden als ik haar huis zou betreden. Het is alweer twee jaar geleden dat ik de keutels van furball en de schrikkat uit de kattenbak heb geschept. Bij binnenkomst had de schrikkat zich zoals gebruikelijk veilig teruggetrokken in een van zijn talloze schuilplaatsen waar hij soms dagen kan doorbrengen. Koosje zat op mij te wachten, hij had zich in zijn bontjas gepositioneerd op de slaapbank. Ik bukte mij vriendelijk omlaag en hij miauwde. Maar in zijn grote glazige ogen zag ik geen herkenning. Ik schrok ervan want die ogen, die leken een welhaast peilloze leegte te weerspiegelen.
