Agapito

Voor het huis staan drie containers waarin oud papier, huisafval en blikjes gedeponeerd worden. Flessen hangen we aan het hek als toelage voor de minder bedeelden.
Het afval vindt zijn weg vanuit de container naar de rand van de stoep via Agapito, een vrijwel onverstaanbare Latino. Het kattenvrouwtje die een hele lijst instructies aan ons heeft achtergelaten, schrijft ook over Agapito. ‘He is short with dark, curly hair. His name is Agapito. Say “hello” if you see him. He will also water the plants on the front stoop.’
Agapito is de soortnaam van een type hier in Brooklyn. De libanees op de hoek die werkelijk van alles en nog wat verkoopt heeft bijvoorbeeld een vrijwel vierkante dwerg in dienst, die vergelijkbare klusjes uitvoert. De dwerg werkt daar al jaren, al is volstrekt onduidelijk wat precies zijn functie is. Agapito’s doen vaak verzonnen klusjes.
Het hoort bij een gezonde kapitalistische samenleving: ieder lichaam zal productief zijn. Werken is ten slotte altijd nog beter voor de eigenwaarde dan verzorgt worden.