woensdag 17 februari 2016

Doe Vriendelijk dag


Oprah heeft gezegd dat we vandaag vriendelijk moeten doen tegen elkaar. Oprah is voor mij belangrijker dan de dominee. Op een dag als vandaag ga ik dan ook naar buiten met een glimlach op mijn gezicht. Ik zeg zelfs gedag tegen Gerard die altijd als een chagrijnige zak stront in zijn wagentje hangt bij de ingang van de supermarkt. Hij spuugt voor me op de grond. Ik zeg: ‘Dank je wel Gerard, jouw snot heeft een mooie kleur en die wijnvlek in je nek staat je ook goed.’ Als ik terugkom van boodschappen doen geef ik Gerard een negerzoen, tegenwoordig gewoon zoen geheten. Gerard is verlamt aan zijn armen  en benen, dus houd ik de negerzoen bij zijn mond. ‘Hap maar Gerard, het is vandaag doe vriendelijk dag.’ Hij draait zijn gezicht weg en ik denk eraan om het op te geven. Zo iemand als Gerard is gewoon onverbeterlijk. Dan zie ik Oprah weer voor me, als een engel verschijnt ze aan mij en ze zegt dat je soms ook even moet doorzetten, dat de mensen soms een schild rond zich hebben opgetrokken, maar dat ze altijd op een mooi gebaar zitten te wachten ook al lijkt dit niet zo te zijn. Ik druk de negerzoen voorzichtig tegen Gerards uitgedroogde lippen. Hij doet ze niet open; ik druk harder. Het witte schuim dat erin zit komt naar buiten en zit nu op zijn neus en wangen. Ik besluit het nog een keer te proberen met een tweede negerzoen. Gerard begint te schreeuwen en ik merk dat zijn schild begint te breken. De ene na de andere negerzoen druk ik in zijn gezicht tot hij er helemaal onder zit. Oprah heeft gelijk; je moet doorzetten. En het voelt zo ontzettend goed om vriendelijk te doen. Gerard is aan het krijsen, maar dat komt omdat hij geraakt is door mijn aardigheid. Hij is het niet gewend dat mensen lief tegen hem doen.