Het heeft natuurlijk met timing te maken. Het is zeventig jaar geleden sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Alsof de Duitse justitie speciaal voor de viering nog een presentje achter hand had gehouden, beginnen ze met het berechten van Oskar Gröning de 93 jarige boekhouder van Auschwitz. Journalist Ad Fransen onthulde in een boek dat hij eigenlijk Adolf heette en hij onthulde het naziverleden van zijn vader. Inmiddels zijn er ook twee boeken op de Franse markt waarin wordt onthuld dat de beroemde architect Le Corbusier eigenlijk ook een hard core fascist was. Wat dat ook moge betekenen. Als we naar zijn architectuur kijken dan zou het niet verbazen, de radicale vormentaal van le Corbusier zag je ook terug bij Mussolini. Le Corbusier was een antisemiet, maar dat schijnt al vrij lang bekend te zijn.
Dit valt er te lezen op de website France 24
In August 1940 during World War II, the
architect wrote to his mother that "money, Jews (partly responsible),
Freemasonry, all will feel just law". In October that year, he added:
"Hitler can crown his life with a great work: the planned lay-out of
Europe."
Dat is ook wat Albert Speer zo bewonderde aan Hitler, hij maakte van Europa een nieuwe planologische opgave. Een grote bouwput, waar Speer en zeer waarschijnlijk ook Le Corbusier graag voor hadden gebouwd.
Nieuwe
feiten, herinterpretatie van oude documenten. Het is een interessant spel. De geschiedenis als archeologisch redactielokaal. Telkens komen er nieuwe oude nieuwsberichten die oude
helden op het schavot tillen. Totdat we een computerprogramma bedenken waarmee je
iemands persoonlijkheid in een rekenmodel kan stoppen om te kijken wat jij zou
hebben gedaan ten tijde van het Derde Rijk. Het wordt dan bijna een nieuw geloof; iedereen is belast met de erfzonde van een mogelijk fout verleden.
