Het lijkt erop dat informatie nog nooit zo verhandelbaar is geweest als nu. Zelfs de gewone man pikt een graantje mee. Je parkeerplaats kun je verkopen aan iemand die nog wanhopig opzoek is naar een plekje. Je verdient Fitcoins door te gaan sporten. Met die Fitcoins kan je de premie van je verzekering omlaag brengen. Dit gaat natuurlijk over Amerika, maar dat maakt niet uit want dan gaat het dus uiteindelijk over ons.
Evegeny Morozov schrijft in het NRC dat dit een slechte ontwikkeling is want nu geldt alsnog het recht van de portomonee. Vroeger zocht de CEO net zo lang naar een plekje als de concierge, nu krijgt de hoogste bieder de parkeerplaats. Morozov vindt dat jammer. Een beetje raar natuurlijk want het toeval slaat vaak op onverwachte momenten toe. Is het nietlinksom, dan wel rechtsom.
Hij had beter zijn peilen kunnen richten op het feit dat de openbare ruimte, iets dat van iedereen is, verhandelbaar is geworden. Ik voorzie een leger Mexicanan (het gaat nog steeds over Amerika ten slotte) die in kartonnen auto's parkeerplaatsen bezet houden om die te verkopen aan de hoogste bieder. Er zal een traditie ontstaan van ambachtelijk gemaakte nep auto's van papier machee waarmee parkeerplaatsen bezet worden. Ik zie daar niets ergs in. Zo kunnen de zwervers, die allemaal een smartphone hebben, tenminste de CEO's van deze wereld nog een poot uit draaien. Of het een vergroting van onze vrijheid is, weet ik niet, maar het is zeker geen verkleining.
