Een van de Skype mensen zegt niet langer met een plek verbonden te zijn, maar hij is juist ‘extremely connected’ met de wereld. Het zette me aan het denken over wat dat dan eigenlijk betekent ‘to be connected’ ? Zijn cyber-ervaringen net zo echt als ervaringen in het echte leven? Als we een boom ervaren via skype is dat dan net zo waardevol als in het echt? Ik vermoed van niet, al zeggen sommige cognitieve wetenschappers dat onze ervaringen toch niks met de werkelijkheid te maken hebben. Het zijn van die Dick-Swaab- achtige fantasieën van mensen die denken dat alles neurologisch uit te leggen is en ons hoofd niet meer dan een illusiefabriek te noemen is. Die boom is trouwens een verzameling moleculen die op een bepaalde manier geprogrammeerd zijn. Niets meer, niets minder. Een groot misverstand. Op de Stone lees ik een mooi stuk over Heidegger. Heidegger maakt geen onderscheid tussen het fysieke en mentale. Hij ziet het mentale als een gebeurtenis in de wereld. De ervaring van een boom is dus een van de vele manifestaties van die boom. Het zijn ook werkelijke manifestaties. Die Skype boom hoort daar dan dus ook bij. Heidegger zegt echter ook iets over aandacht. Wie meer aandacht schenkt aan de boom, krijgt daar een diepere band mee en kan de relatie met de boom dus ook beinvloeden. Hetzelfde geldt uiteraard voor menselijke relaties. Het is de vraag of het Skype gesprek voldoende is om aandacht te genereren en voldoende diepgang om 'in de wereld te zijn', zoals Heidegger dat noemt.Maar misschien ben ik wel conservatief.
