De tragische dood van twaalf redactieleden van het satirische blad Charly Hebdo is inmiddels tot Kosmische proporties opgeblazen. ‘Wij zijn allemaal Charly,’ wordt er dan gezegd. Toch is die uitspraak behoorlijk problematisch. Het is een beetje zoals het ‘u bent voor of tegen ons’ van George Bush. Veel moslims die niet naar de wapenen grijpen zullen zich niet met Charly Hebdo kunnen identificeren. Is dat dan maar meteen de vijand? Rutte sprak over de twaalf redactieleden als de twaalf poortwachters van de vrijheid van meningsuiting. Het lijkt wel alsof hij het over Erasmus en Spinoza heeft. Laten we wel wezen, die mensen zaten gewoon in de entertainment business. Door al die symboliek vergeet je ook bijna dat het mensen waren van vlees en bloed.
Ze hielden er bij Charly Hebdo van om religieuze minderheden te beledigen. Zowel Christus als Mohamed moesten het ontgelden. Ik heb daar persoonlijk niet zo veel moeite mee, maar genuanceerd waren de tekeningen nooit. Ze hebben me ook niet aan het denken gezet. Het misverstand rondom de vrijheid van meningsuiting is dat je alles moet kunnen zeggen. Dat lijkt me onzinnig. Een dergelijke absolute vrijheid van meningsuiting is net zo gevaarlijk als de absolute waarheid van moslimfundamentalisme waar we zo tegen ageren.
