Harrelson, een voormalige white power skinhead die ook bij zinnen is gekomen vertelt over zijn redding:
"Veel leraren op de middelbare school wilden van me van school trappen, maar gelukkig zagen een paar dat ik geen kwaadaardig mens was, maar gewoon een boos en onzeker jongetje," vertelt Harrelson. "Gelukkig kwamen die voor me op, anders was ik nu echt de klos geweest. Ik ken veel slimme en ambitieuze skinheads. Het is niet eerlijk om deze jongens voor altijd af te schrijven omdat ze als jong persoon werden verleid om het verkeerde pad te kiezen. Dat is een dom kind de doodstraf geven, en dat is niet oké, "een verhaal over een skinhead die als ze eenmaal volwassen
Misschien heeft hij gelijk. Misschien moeten we ook zo naar de jongeren kijken die in Syrië de jihad willen vechten. Als ze later ouder worden zullen ze vanzelf inzien dat ze fout zijn geweest en vanaf dat moment zullen sommigen zich gaan inzetten om toekomstige jihad-gangers van het foute pad te houden. Een van hen zal de werkgroep 'life after jihad' oprichten en zo zullen ze uiteindelijk de meest effectieve strijders worden tegen de haatpredikers die ze eerst volgden. Zijn wij bereid de nu radicale jongeren op late leeftijd hun fouten te vergeven? Of zullen we hen die fouten de rest van hun leven nadragen?
