Vandaag gingen we terug in de tijd met Cor Gout. In zijn
verhalen, maar ook het zaaltje, het optreden en het publiek voelde aan als iets
uit het verleden. Cor Gout las voor uit zijn bundel Korenblauw en dan met name
de verhalen die gingen over het Stolkpark waar hij met zijn moeder woonde na de
oorlog. Het was een fout park. Duits, met villa’s bewoont door de Duitse U-boot
commandanten. In het park zat een zeer uitgebreid bunkerstelsel waar Cor en
zijn vriendje Henkie op ontdekkingsreis gingen. De verhalen gingen heel sterk
over hoe je als kind beïnvloed wordt door de plek waar je opgroeit. Zeker zo'n
plek waar de spoken van de Duitse bezetter nog rondwaren. En niet alleen spoken
maar ook hun vleselijke aanwezigheid vanaf de jaren vijftig als ze opdoken in hun
gloednieuwe Mercedesen en korte broeken en
dan binnen wilden kijken vanwege de goede oude tijd. Het kwaad. Dat met je
moeder flirt.