In de trein vanochtend zat een jong stel. Ze zouden binnenkort gaan samenwonen en bespraken de voor en nadelen van hun respectievelijke bedden. Hij was wat zwaar en daardoor boog haar bed door. Hij stelde voor dat ze een fijn nieuw bed zouden kopen als het eenmaal zover was. Ze sputterde wat tegen, haar bed was nog geen jaar oud en prima in orde. Toen zei hij fluisterend:’ laten we een bed kopen zonder historie.’
Dat vond ik een grappige uitspraak. Alsof al die schimmen uit het verleden, al die exen waarmee het bed is gedeeld zich nog ergens in het matras schuil hielden en zich ieder moment weer met hun levens kunnen gaan bemoeien.
Er is een mooi verhaal van Jonathan Letham ‘The Spray’ in de bundel 'men and cartoons' waarin de politie een soort spray gebruikt om te achterhalen wat er in een woning is weggenomen. Je spuit het in de ruimte en de verdwenen objecten beginnen zalmkleurig op te lichten. Het stel waar is ingebroken spuit de spray ook op elkaar en dan verschijnen hun exen als een soort hologram uit hun rug. Dat is dus de reden dat je een bed zonder historie wil.
