In de NRC van woensdag stond een grappig interview met de actrices Heloise Godet en Zoe Bruneau de actrices die in de laatste film van Jean Luc Godard spelen; Adieu au langage.
Om een aantal redenen lijkt het me dit een intrigerende film. Ten eerste is het voor een deel bij Godard thuis gedraaid en ten tweede was er geen kostuum of make-up afdeling.
Vooral deze opmerking van actrice Godet vond ik goed: ’Soms gaf hij me voor een scene een trui uit zijn eigen kast.’ Voor de rest zijn veel scenes naakt en daarover heeft hij gezegd dat de actrices zich niet mochten scheren. Hij zei: ’Wees harig! Zo is de mens gemaakt.’ Volgens de actrices is de blik van Godard mannelijk, maar kijkt hij nooit op een seksuele manier naar het vrouwenlichaam. Wel sensitief, sensueel, niet seksueel.
Dit is de filmmaker als auteur. Hij bouwt de film op met elementen uit zijn eigen leven. Ze zeggen dat hij niet iemand is die vriendschappen onderhoud of sms’jes gaat sturen naar de actrices. Hij is alweer bezig met een ander project. Dat onderstreept het auteurschap. Net als de schrijver die even intensief met zijn personages leeft, gaan die personages (inclusief de actrices) naar de achtergrond op het moment dat hij aan een nieuw project werkt.
