Het huis van kunstenaar Alex Chinneck valt niet op. Ook al stond daar eerder nooit een huis, niemand lijkt het vreemd te vinden dat er nu wel een huis staat. Een traditionele Engelse woning van baksteen. Niets om bij stil te staan, totdat het begint te smelten. Over elf dagen zijn de wanden volledig weg. De bakstenen zijn van was en die worden door middel van een föhn langzaam gesmolten. Ik vind dit leuke kunst, niet vanwege het trucje van de smeltende baksteen, maar omdat het aantoont dat dingen nooit zijn zoals ze lijken te zijn. Het is natuurlijk vaker gedaan. Het werk van Claes Oldenburg zit vol met grappen over materialiteit. Toch is dat allemaal teveel kunst 'in your face'. Dit huis is vreemd genoeg subtieler, juist omdat het om een levensgroot huis gaat. Zelfs de ramen smelten weg. Het kunstwerk doet ook een beetje denken aan de verbouwing van het huis van de lieve G in Groningen. Ook dat leek te verkruimelen terwijl ik een boterham smeerde.
