‘I will not bring my talking to your table,’ zei Stella op de haar zo kenmerkende wijze. Een manier van doen die het midden houdt tussen beleefdheid en joligheid. Stella is de kokki van mijn ouders die we nog vaak opzoeken op haar boerderijtje als we in Ghana zijn. Nu had ze mij en mijn vader onder de mangoboom geplaatst en serveerde ze groente en rijst. Ze kan fantastisch koken, en praat inderdaad veel, maar dat is nooit vervelend.
Ik heb gesprekken met haar die ongeveer zo verlopen.
‘You look like your mother now.’
‘Thank you.’
‘ No I mean with that hair, you look like a girl. The men will look at you and when you turn around, they will see their mistake.’
‘Oh, Stella, you are hurting my feelings.’
En daarna word er weer gelachen en worden er grote ogen opgezet. Het was als vanouds en een geslaagde middag.
Ik heb gesprekken met haar die ongeveer zo verlopen.
‘You look like your mother now.’
‘Thank you.’
‘ No I mean with that hair, you look like a girl. The men will look at you and when you turn around, they will see their mistake.’
‘Oh, Stella, you are hurting my feelings.’
En daarna word er weer gelachen en worden er grote ogen opgezet. Het was als vanouds en een geslaagde middag.