Over twee weken wordt het “I’m Binck festival” geopend en ik
ben gevraagd een verhaal te houden over die plek. Een belangrijk element van de
Binckhorst is de diversiteit en de mogelijkheid voor allerlei sferen om elkaar te beïnvloeden. Er zijn kunstenaars in het gebied maar er is ook nog een maak-industrie.
Ik ben vandaag en gisteren bij wat mensen op bezoek geweest
om te orienteren. Gisteren was ik bij autoschade bedrijf Spoelstra en vandaag
bij Alessandro Bruti. Alessandro runt samen met zijn ouders de Jero
papierfabriek. Ze maken er als een van de weinigen in Nederland smalle kartonnen
bordjes waar je een kroket op kan leggen. Alessandro heeft meer interesses
zoals Italiaans koken, whisky proeven, muziek maken en boksen. Op 3 november
zal er een boksgala worden gehouden met boksen en eten en muziek. Als er
ooit een mister Bink verkiezing
gehouden zal worden dan lijkt me Alessandro een van de genomineerden. Niet
alleen omdat hij aan boksen doet, maar vooral omdat zijn kartonfabriekje ook
wordt ingezet als decor voor etentjes en muziek optredens. De binckhorst als eclectische mix draagt hij persoonlijk al uit. Ondanks
dat er al meer dan veertig jaar plannen zijn met de Binckhorst, die alsmaar
niet doorgaan, is het toch een interessante plek geworden. Overigens een
gemiste kans om het festival niet ‘Ik ben de Bink’ te noemen. Altijd weer dat
Engels, dat riekt naar city marketing.
