-->
Ik ben me aan het verdiepen in de rol van de spoorwegen bij
oorlogsvoering in Europa. Ik lees
in twee boeken tegelijk. Zowel het boek van Christian Wolmar ‘Engines of
War’ geheten, als het boek van Martin van Creveld ’Supplying War’ zijn
interessante bronnen voor dit onderwerp. Van Creveld schrijft ook over het
tijdperk voor de komst van de trein. Het begin van zeventiende eeuw toen er
zogenaamd dertig jarige of tachtig jarige oorlogen waren. De oorlogen bestonden
volgens hem vaak uit gevechten die na een dag weer voorbij waren. Veel munitie
kon ook in het veld zelf gemaakt worden. Alle soldaten moesten bijvoorbeeld op
een bepaalde specifieke plek urineren zodat dit gebruikt kon worden bij het
maken van buskruit en kanonskogels werden gemaakt van ieder stuk oud ijzer dat
omgesmolten kon worden. Dat heeft toch wel iets moois en zou ook in de huidige
tijd erg moeten aanspreken. Toen was oorlog voeren nog gezellig. Zelfs als je als soldaat ergens stond
te pissen droeg je al iets bij aan de oorlog. Hoe mooi is dat? Oorlog voeren
was een ambachtelijke activiteit.
