Toen de trein zich van het station losmaakte werd ik
overvallen door het onrustige gevoel iets te zijn vergeten. Ik had toch twee
tassen bij me? Na even nagedacht te hebben wist ik het weer. De vuilnispas was
zoek en zodoende had ik geen toegang gehad tot de vuilniscatacomben van de
milieudienst. De zak uit de onderwereld had zwaar aan mijn stuur gehangen en
was in andermans container terechtgekomen. Het knagende gevoel van gemis dat ik
voelde, was in feite een schuldbekentenis.
