Vandaag heeft
de VAD haar tentenkamp afgebroken. Eind van de middag kwam er een ijzerboertje
langs om in onze vuilnisberg te neuzen. Hij was honderd procent afgekeurd, er was
iets met zijn rug geloof ik. Daarom had hij geen reguliere baan. Het scharrelaartje, een klein stevig mannetje met
kleine armpjes, verdiende naast zijn gehandicapten uitkering bij door koper, ijzer en
aluminium bij elkaar te scharrelen. Ik ben niet zo thuis in de wereld van de
medische testen, maar de manier waarop dit mannetje met onze houten voorhamer
(sleg) in de weer was om een aluminium karretje klein te krijgen, liet weinig aan de verbeelding over. Sommige bewegingen kon hij nog erg goed en hij ging zelfs zo te keer dat hij onze hamer heeft stuk geslagen.
