Voorlichting

Wie bij de universiteit werkzaam is of net doet alsof, zoals ik, krijgt vroeg of laat te maken met beleid. Vandaag was zo’n dag. Beheerder Rein van den Bos die mij vaag van gezicht kent en daarom denkt dat het wel goed zit met het feit dat ik een kantoor bezet houdt, vroeg of ik even bij de bijeenkomst wilde komen. De bijeenkomst, zo bleek, ging over RSI. Voor diegene die veregeten waren wat het was werd het nog even uitgelegd: Repetitive Strain Injury. ja, het was zo'n soort middag. Rein van den Bos had zelfs zijn pak aangetrokken. Veiligheid is een van zijn speerpunten. 'De mens is gebouwd om te bewegen, niet om stil te zitten', zei de fysiotherapeute stellig. Dit was haar vakgebied, dat hoorde je aan alles. 'Toch verzinnen we steeds meer apparaten waardoor we niet hoeven te bewegen, het enige wat beweegt is de muis op het computerscherm.' Vervolgde de specialist. Niemand haalde het in z'n hoofd haar tegen te spreken. Na ongeveer twintig minuten praten kregen we een oefening. 'Stel je voor dat je een staart hebt die uit je stuitje groeit, die staart gaan we nou tussen onze benen laten slingeren. Toe maar, ik doe het ook.' de fysiotherapeute bewoog haar heupen op tamelijk provocerende wijze op en neer. Deze les begon uit de hand te lopen. 'Dat moet je tien keer doen.' Binnen de kortste keren stond iedereen sexy heupbewegingen te maken. Er kwam maar geen einde aan de bijeenkomst. Of we ook het bot kenden dat in onze billen zit.'De meeste mensen leren dat bot pas kennen als ze op de fiets gaan zitten. Je kunt voorop het bot gaan zitten, in het midden van het bot en erachter. Speel daar een beetje mee als je achter de computer zit. ' Het begon er langzaam op te lijken dat de  fysiotherapeute het liefste had dat we helemaal niet meer aan werk zouden gaan. Als we het al deden dan moesten we veel water drinken, volgens haar  omdat je van veel water drinken vaak naar de wc moet en dan beweeg je tenminste weer even. Hoe vaker we van onze computer weg zouden blijven hoe beter. Deze mevrouw benaderde het schrijven achter de computer puur als een fysieke daad. En dat is haar goed recht misschien, want ze is ten slotte fysiotherapeute, maar schrijven is natuurlijk meer dan dat. Iemand die inspiratie heeft zal niet zo snel te stoppen zijn, die wil door want die zit in een flow. Haal je die uit de flow dan is de kans veel groter dat hij RSI krijgt of hartkloppingen of een aanval van pure agressie. Hoe het ook zij, na anderhalf uur zat ik weer achter mijn computer, uitgeput en inspiratieloos. Ook meende ik een licht kloppend spiertje te voelen in mijn linker pols.