Hoe we op bananen kwamen, weet ik niet meer, maar ze had er een hekel aan. 'Ik wordt al misselijk van de geur.' De afkeer is ontstaan op een kostschool in Summatra waar ze gedwongen werd allerlei dingen te eten waar ze geen zin in had. 'Dan zat er een mevrouw in de eetzaal met mij apart, lepels pap in mijn mond te duwen. Drie jaar lang heb ik er gezeten. Een vreselijke tijd.'
Ik zit bij mevrouw Serriere op de bank. Ze heeft me foto's laten zien van de zonsondergang die ze zelf heeft gefotografeerd. 'Mooie foto he, daar ben ik best trots op.'
Een klusjesman die voor de kapotte lift was gekomen, had mij ingefluisterd dat ze graag vertelt over zichzelf en de plek waar ze woont. De Lindoduinflat is misschien wel het belangrijkste symbool van het naoorlogse Scheveningen, zoals de boulevard het symbool moet worden van het Scheveningen van de 21ste eeuw. Ik wilde weten wat voor mensen daar wonen. Mevrouw Serriere is in 1968 in de Lindoduinflat komen wonen. De flat was nog maar net opgeleverd. Door een speling van het lot had ik dus op een dag, de eerste en laatste bewoner van de Lindoduinflat ontmoet. De langzaam pratende schildpad die enkele verdiepingen lager de galerij was opgeschoten en de prettig babbelende mevrouw Serriere, die zich als enige zegt te bekommeren om dingen in het gebouw, zoals een kapotte lift. 'Ik ben altijd de enige die belt.' Een flat met oude mensen, waarvan sommigen zeggen dat ze er wonen voor de rust. Het appartement van mevrouw Serriere is klein maar knus ingericht met houten wandmeubeltjes. Naast de balkondeur staat een reusachtige cactus die het plafond raakt.'Ooit had ik twee stekjes waarvan er een dood ging en de ander het dus heel goed deed.' Mevrouw Serriere wil eigenlijk van de cactus af. 'Maar ik wil hem niet in stukjes hakken.'
Bij het afscheid zeg ik tegen haar dat ik de cactus wel wil adopteren. Toch wil mevrouw Serriere dat ik er eerst nog goed over nadenk. 'Het is een grote verantwoordelijkheid zo'n cactus.' Ik kijk nog een keer naar de uitgerekte cactus die door het plafond wordt geblokkeerd om hoger te groeien en zeg tegen mevrouw Serriere dat ik haar zal bellen als ik het zeker weet. Als ik terugkom voor de cactus zal ze mij het fotoboek over Indonesie laten zien, een boek dat door haar kleinkind het grote Avonturenboek wordt genoemd. Alleen dat is al voldoende reden mij over de cactus te ontfermen.
