woensdag 7 oktober 2009
TOMTOM
Vanmiddag zijn Melle Smets en ik geïnterviewd door Hans de Geus van het radio programma de Avonden. We spraken over de snelwegsafari waaraan we de 16de oktober zullen beginnen. Ondanks dat ik bij publieke optredens (zelfs bij een ingebeeld publiek) altijd enigszins verstijf was dit een aangenaam gesprek. Terwijl de auto’s van de A4 onder ons doorraasden (we zaten in het brugrestaurant nabij schiphol) babbelde Melle er lustig op los, waardoor ook ik wat meer vertrouwen kreeg. Na het interview zijn we nog een uurtje blijven hangen, de auto’s die op acht banen tegelijk onder je doorrazen hebben iets hypnotiserends.
Hans de Geus en een vriendin die mee was en zich uitgaf voor stagiaire waren van mening dat het GPS systeem van de tomtom het autorijden ingrijpend en in negatieve zin had veranderd. Hun redenering was dat je door het gps systeem nog minder naar je omgeving kijkt dan we doorgaans toch al deden. Je rijd gedachteloos van A naar B. Melle zei hier op geen enkele manier last van te hebben. ‘wat ik vaak doe is de tomtom programmeren van A naar B, maar dan zet ik erbij: zonder bruggen en tunnels. Het duurt dan wel een stuk langer voor je op de plek van bestemming bent, maar je komt langs de meest wonderlijke plekken.’
(Ik typ dit bericht overigens in het huis van mijn ouders. Niet het huis waar ik ben opgegroeid, maar waar ze naartoe zijn verhusid nadat ik al enkele jaren uit huis was. Mijn ouders zijn niet aanwezig, ze bevinden zich een eind verderop in het huis van mijn oma die 86 of 87 is geworden. Zodadelijk ga ik daar ook heen. Als ik dit bericht af heb, zal ik een fiets uit de schuur pakken en een stuk de Asselsestraat omhoog fietsen om mij bij de rest te voegen.Wat ik wilde zeggen is dit: toen ik de deur opendeed, toen ik mijzelf binnenliet, was dat een vreemde gewaardwording. Het was een handeling die ik in dit huis nog nooit eerder had verricht.Een handeling die vroeger, toen ik nog bij mijn ouders woonde natuurlijk heel vaak verrichte. daar zal het mee te maken hebben geahd, dat vreemde, of vervreemdende gevoel.)