vrijdag 16 oktober 2009
SF01:Verbazingwekkend Alledaags
‘Zo voelt dat dus om weg te gaan, om alles achter je te laten en te vertrekken naar wat we alleen maar kunnen omschrijven als een eeuwig nu.’ Hieraan dacht ik toen we bij Rotterdam Waalhaven het asfalt omhoogschoven en ons bij de anderen voegden. Niet omdat we ergens naartoe hoefden, maar om er te blijven. Hoe dat voelde? Verbazingwekkend alledaags. De snelweg is misschien wel het meest alledaagse landschap van Nederland. Tegelijkertijd weten we er eigenlijk niet zoveel van. We zijn gewend het te gebruiken waar het ook voro is ingericht, om er gedachteloos doorheen te razen. Maar niet iedereen gebruikt de snelweg op dezelfde manier. Wij remmen bijvoorbeeld bewust af en blijven net iets langer in het snelwegrestaurant zitten dan gebruikelijk, we snuffelen rond in bosjes waar verdachte tissues op de grond liggen of maken een praatje op de parkeerplaats van de McDonalds. Plekken langs de snelweg zijn te onderscheiden aan de hand van hun logo's en tekens. Zo zijn publiek ruimtes herkenbaar aan de letter P of de bekende logo's van een benzinepomp, groothandel of fastfood restaurant. Er zijn echter ook talloze plekken die voor de argeloze voorbijganger niet direct herkenbaar zijn. Ze hebben geen logo, maar zijn bekend onder een selecte groep die elkaar via internet hebben gevonden. Illegale party’s en het illegaal racen met auto’ s kan ervoor zorgen dat sommige plekken langs de plotseling oplichten tot zones van intense activiteit om daarna weer uit te doven. Vandaag bezochten wij zo’n plek zonder logo’s. Achter de parkeerplaats Leikant langs de A58 bevindt zich een bos dat is afgeschermd met een stevig hek. Toch was er een keurige ingang gemaakt en wees niets erop dat hier iets plaatsvond dat clandestien zou kunnen zijn. Tot onze verbazing hingen er ook overal blauwe vuilniszakken in het bos. Hier had de gemeente dus wel wat voorzieningen getroffen, zonder dit ook tot publieke ruimte te willen bestempelen. We waren op één van de belangrijkste homo ontmoetingsplaatsen van Braband aangekomen. Het is een typische gedoogplek en ik vermoed dat deze bezoekers het ook graag zo houden. Gedogen sluit immers erg goed aan bij hun eigen situatie. Ook diegene die hier komen willen hun homoseksualiteit niet formaliseren. Zelfs de seksspeetjes die wij vonden waren niet formeel, maar van eigen makelij.
Onder een boom vonden we een touw en een theedoek. Een eindje verderop onder een laagje dennennaalden lag een fietsband die dienst had gedaan als een strop. Dit soort plekken zijn interessant omdat ze laten zien hoe de beschaving werkt. Sommige driften kunnen noch in het privé domein noch in de openbaarheid een plek krijgen. Daarom worden ze georganiseerd langs de snelweg. Een beschaving met een voorkant heeft altijd een achterkant nodig, als uitlaatklep.