SFF03 Ze hoefden nooit meer boodschappen te doen

In restaurant Joost ontmoeten we twee chauffeurs, de één is lang en mager met grote handen en een rood aangelopen hoofd, de andere klein met een goedgeknipt baardje, een beetje een Mario Bros type. Iemand die goed aan auto’s jan sleutelen.
Als we de heren vragen naar verhalen van de snelweg barsten ze los en beginnen ze tegen elkaar op te bieden. ‘ die douaniers waren overal waar je kwam even corrupt.’, zegt Lange Jan die eraan toevoegt dat hij de moffen weer Duitsers is gaan noemen sinds hij de Fransen heeft leren kennen.’ Fransen zijn pas echt hufters, ze weigeren je als mens te behandelen en spreken alleen maar Frans.’
We leren in korte tijd een hoop bij over het Truckers bestaan van voor de val van de muur. In West Duitsland was de benzine vroeger een stuk goedkoper, dus als je met duizend liter de grens over ging dat moest je ook met duizend liter weer terug komen. Maar omdat de chauffeurs zelf de duimstok mochten hanteren, zijn in die periode onvoorstelbare hoeveelheden benzine naar Nederland gesmokkeld. Mario Bros vertelt over douanier Pietje die je altijd kon vinden in het truckers café bij de grens. ‘Pietje zat dan aan de bar met de rug naar het café, je moest dan de serveerster Pietje een borrel laten brengen. De serveerster zegt dan tegen Pietje van welke chauffeur hij een drankje heeft gekregen en als Pietje dan opstond en langs je tafel liep dan murmelde hij of hij bij dock a of b zat. Als je dan voorbij kwam zette Pietje zonder blikken of blozen de nodige stempels.’
In Spanje hadden ze gigantisch rekken met cola, fanta en noem maar op’ zegt lange jan ‘ ik reed toen met de bus en de douaniers vroegen altijd of je iets in je minbar had. Ik gaf nooit iets en dan gaan ze je pesten en moet je ineens alle paspoorten verzamelen en dat duurt dan al gauw twee uur.’ Vermoedelijk praat Lange Jan over de tijd van Franco, cola zal wel een schaarste product zijn geweest.’Ik deed er nooit aan mee, ik gaf uit principe niks, andere chauffeurs deden het wel maar schudden altijd even met de fles voordat ze hem afgaven’ Lange Jan moet hartelijk lachen als hij deze anekdote vertelt. Dan schiet Mario Bros ineens te binnen dat hij een dounier eens flink te pakken heeft gehad toen hij met een vrachtwagen vol aardappels naar Duitsland reed. ‘ Haben si gutte Niederlandische kartofeln? Kom maar hier met je auto, ja draai hem maar met de achterklep naar mij toe. En toen heb ik die klep van de trechter open getrokken en zijn hele achterbak vol gestort met aardappels. Die wagen van hem zakte zowat door z’n voegen.’

Douaniers hoefden volgens deze chauffeurs nooit meer boodschappen te doen. Een ander curieus verhaal was het ongeschreven verdrag tussen Nederland en oostenrijk. Nederlandse chauffeurs hoeven nooit om stempels te vragen in Oostenrijk omdat Nederland na de tweed wereldoorlog veel Oostenrijkse weeskinderen heeft opgevangen. Dit verhaal hebben we echter nog niet gecheckt en moet nog nader onderzocht worden.

notitie:
We zien een boerenveld naast de brandweerkazerne dat tijdleijk is ingericht als crossbaan. Als we een praatje met deze mensen maken blijkt dit een innitiatief van mensen van de brandweer te zijn. 'de ene brandweerman, is ook boer en had het veld, de andere is een vervend motorcorsser en heeft bedrijf, hij heeft ook paris Dakar gedaan op de motor.' we krijgen broodjes worst aangeboden.

We zagen bij de snelweg